Η κατάθλιψη δεν είναι μια «ανίατη ασθένεια», υπενθυμίζουν οι ειδικοί της Noulai Medical

Όταν ο Leslie Cheung διαγνώστηκε με κατάθλιψη, είπε κάποτε στην αδερφή του, "Πώς θα μπορούσα να έχω κατάθλιψη; Έχω τόσους πολλούς ανθρώπους που με αγαπούν και είμαι τόσο χαρούμενος. Δεν αναγνωρίζω την κατάθλιψη". Πριν από την αυτοκτονία του, αναρωτήθηκε: "Δεν έχω κάνει ποτέ τίποτα κακό στη ζωή μου, γιατί είναι έτσι;"

Τις τελευταίες ημέρες, η οικογένεια της τραγουδίστριας Coco Lee ανακοίνωσε μέσω των social media ότι η Coco Lee έπασχε από κατάθλιψη εδώ και αρκετά χρόνια. Μετά από μακρά μάχη με την ασθένεια, η κατάστασή της επιδεινώθηκε γρήγορα και πέθανε στο σπίτι της στις 2 Ιουλίου, με τον θάνατό της να σημειώνεται στις 5 Ιουλίου. Αυτή η είδηση ​​έχει στεναχωρήσει πολλούς χρήστες του Διαδικτύου και έχει σοκάρει άλλους. Γιατί κάποιος σαν την Coco Lee, που θεωρείται τόσο χαρούμενη και αισιόδοξη, να πάσχει επίσης από κατάθλιψη;

Οι περισσότεροι άνθρωποι έχουν στερεότυπα για την κατάθλιψη, πιστεύοντας ότι όλοι οι πάσχοντες είναι σκοτεινοί και δεν ενδιαφέρονται για τη ζωή και ότι τα χαρούμενα, χαμογελαστά άτομα δεν μπορούν να έχουν κατάθλιψη. Στην πραγματικότητα, η κατάθλιψη έχει τα διαγνωστικά της κριτήρια και τα δικά της μοτίβα έναρξης και ανάπτυξης. Δεν θα έχει κάθε καταθλιπτικό άτομο μια απαισιόδοξη κατάσταση και δεν είναι σκόπιμο να κρίνουμε με βάση μόνο την εξωτερική προσωπικότητα ενός ατόμου. Μερικά άτομα με κατάθλιψη έχουν αυτό που στην καθομιλουμένη αποκαλείται «χαμογελαστή κατάθλιψη». Αυτό συμβαίνει όταν κάποιος κρύβει τα καταθλιπτικά του συναισθήματα πίσω από μια χαμογελαστή πρόσοψη, κάνοντας τους άλλους να πιστεύουν ότι είναι ευτυχισμένοι. Αυτό καθιστά δύσκολο τον εντοπισμό συμπτωμάτων κατάθλιψης. Τέτοια άτομα μπορεί να δυσκολεύονται να λάβουν βοήθεια από άλλους έγκαιρα, κάτι που μπορεί να τους οδηγήσει στην απομόνωση και την αίσθηση ότι δεν υποστηρίζονται.

Με την ανάπτυξη της εκπαίδευσης για την ψυχική υγεία τα τελευταία χρόνια, οι άνθρωποι δεν είναι πλέον άγνωστοι με τον όρο «κατάθλιψη». Ωστόσο, η «κατάθλιψη» ως ασθένεια δεν έχει λάβει την προσοχή και την κατανόηση που της αξίζει. Για πολλούς ανθρώπους, εξακολουθεί να είναι δύσκολο να το κατανοήσουν και να το αποδεχτούν. Υπάρχουν ακόμη και περιπτώσεις κοροϊδίας και κακής χρήσης του όρου στο διαδίκτυο.

Πώς να αναγνωρίσετε την κατάθλιψη;

Η «κατάθλιψη» είναι μια κοινή ψυχολογική διαταραχή, που χαρακτηρίζεται από επίμονα συναισθήματα θλίψης, απώλεια ενδιαφέροντος ή κινήτρου για προηγούμενες ευχάριστες δραστηριότητες, χαμηλή αυτοεκτίμηση και αρνητικές σκέψεις ή συμπεριφορές.

Οι πιο κρίσιμες αιτίες της κατάθλιψης είναι η έλλειψη κινήτρων και ευχαρίστησης. Είναι σαν ένα τρένο που χάνει τα καύσιμα και την ισχύ του, με αποτέλεσμα οι ασθενείς να μην μπορούν να διατηρήσουν τον προηγούμενο τρόπο ζωής τους. Σε σοβαρές περιπτώσεις, η ζωή των ασθενών μένει στάσιμη. Όχι μόνο χάνουν την ικανότητά τους να συμμετέχουν σε προηγμένες κοινωνικές και εργασιακές λειτουργίες αλλά αντιμετωπίζουν επίσης προβλήματα με βασικές φυσιολογικές λειτουργίες όπως το φαγητό και ο ύπνος. Μπορεί ακόμη και να αναπτύξουν ψυχιατρικά συμπτώματα και να κάνουν σκέψεις αυτοκτονίας. Τα συμπτώματα της κατάθλιψης ποικίλλουν ευρέως, με ατομικές διαφορές, αλλά μπορούν γενικά να ταξινομηθούν στις ακόλουθες κατηγορίες.

01 Καταθλιπτική διάθεση

Το να νιώθετε πεσμένος είναι το πιο κεντρικό σύμπτωμα, που χαρακτηρίζεται από σημαντικά και επίμονα συναισθήματα θλίψης και απαισιοδοξίας, ποικίλης σοβαρότητας. Οι ήπιες περιπτώσεις μπορεί να εμφανίσουν μελαγχολία, έλλειψη ευχαρίστησης και απώλεια ενδιαφέροντος, ενώ οι σοβαρές περιπτώσεις μπορεί να αισθάνονται απόγνωση, σαν κάθε μέρα να είναι ατελείωτη, και μπορεί ακόμη και να σκεφτούν την αυτοκτονία.

02 Γνωστική εξασθένηση

Οι ασθενείς συχνά αισθάνονται ότι η σκέψη τους έχει επιβραδυνθεί, το μυαλό τους έχει αδειάσει, οι αντιδράσεις τους είναι αργές και δυσκολεύονται να θυμηθούν πράγματα. Το περιεχόμενο των σκέψεών τους είναι συχνά αρνητικό και απαισιόδοξο. Σε σοβαρές περιπτώσεις, οι ασθενείς μπορεί ακόμη και να εμφανίσουν αυταπάτες και άλλα ψυχιατρικά συμπτώματα. Για παράδειγμα, μπορεί να υποψιαστούν ότι έχουν μια σοβαρή ασθένεια λόγω σωματικής δυσφορίας ή μπορεί να βιώσουν αυταπάτες σχέσεων, φτώχεια, δίωξη κ.λπ. Μερικοί ασθενείς μπορεί επίσης να εμφανίσουν παραισθήσεις, συχνά ακουστικές ψευδαισθήσεις.

03 Μειωμένη βούληση

Εκδηλώνεται ως έλλειψη θέλησης και κινήτρου για να κάνουμε πράγματα. Για παράδειγμα, ζώντας έναν νωθρό τρόπο ζωής, απροθυμία για κοινωνικοποίηση, παραμονή για μεγάλες περιόδους μόνοι, παραμέληση της προσωπικής υγιεινής και σε σοβαρές περιπτώσεις, μη λεκτικός, ακίνητος και άρνηση φαγητού.

04 Γνωστική Εξασθένηση

Οι κύριες εκδηλώσεις περιλαμβάνουν μείωση της μνήμης, μειωμένη προσοχή ή δυσκολία μάθησης, συνεχή αναπόληση δυστυχισμένων γεγονότων από το παρελθόν ή συνεχή παραμονή σε απαισιόδοξες σκέψεις.

05 σωματικά συμπτώματα

Τα κοινά συμπτώματα περιλαμβάνουν διαταραχές ύπνου, κόπωση, απώλεια όρεξης, απώλεια βάρους, δυσκοιλιότητα, πόνο (οπουδήποτε στο σώμα), μειωμένη λίμπιντο, στυτική δυσλειτουργία, αμηνόρροια και δυσλειτουργία του αυτόνομου νευρικού συστήματος.

Οι ειδικοί υπενθυμίζουν: Η κατάθλιψη δεν είναι ανίατη κατάσταση.

Ο καθηγητής Tian Zengmin, Επικεφαλής Εμπειρογνώμονας σε Νευρολογικές Διαταραχές στο Noulai Medical, τόνισε ότι η σοβαρή κατάθλιψη είναι μια ασθένεια, όχι απλώς μια περίπτωση αισθήματος απογοήτευσης. Δεν μπορεί να λυθεί απλά βγαίνοντας έξω ή προσπαθώντας να παραμείνετε θετικοί. Η ιδέα ότι το να είσαι χαρούμενος και να χαμογελάς μπορεί να αποτρέψει την κατάθλιψη είναι μια εσφαλμένη αντίληψη. Μερικές φορές τα άτομα μπορεί απλώς να επιλέξουν να μην εκφράσουν δημόσια τα αρνητικά τους συναισθήματα. Εκτός από συμπτώματα όπως η επίμονη απώλεια ενδιαφέροντος, οι εναλλαγές της διάθεσης, το εύκολο κλάμα και τα αισθήματα κόπωσης, ο σωματικός πόνος, η αϋπνία, οι εμβοές και οι αίσθημα παλμών μπορεί επίσης να είναι εκδηλώσεις κατάθλιψης. Η κατάθλιψη, ως ασθένεια, δεν είναι ανίατη. Με επαγγελματική βοήθεια, οι περισσότεροι ασθενείς μπορούν να αντιμετωπιστούν και να επιστρέψουν στην κανονική ζωή. Για ασθενείς με σοβαρή κατάθλιψη, είναι απαραίτητο να αναζητήσουν βοήθεια πρώτα από έναν εξειδικευμένο ψυχίατρο, ο οποίος μπορεί να προσαρμόσει ένα σχέδιο θεραπείας με βάση την κατάσταση του ασθενούς, συμπεριλαμβανομένης της φαρμακευτικής αγωγής, εάν είναι απαραίτητο. Εάν οι συμβατικές θεραπείες αποτύχουν, μπορεί να εξεταστεί το ενδεχόμενο διαβούλευσης με λειτουργικό νευροχειρουργό για περαιτέρω αξιολόγηση, οδηγώντας ενδεχομένως σε στερεοτακτική ελάχιστα επεμβατική χειρουργική επέμβαση, εάν κριθεί σκόπιμο.

Εάν έχουμε κάποιον με κατάθλιψη γύρω μας, είναι σημαντικό να κατανοήσουμε πώς να αλληλεπιδράσουμε μαζί του. Συχνά, οι φίλοι και η οικογένεια ατόμων με κατάθλιψη μπορεί να παρεξηγήσουν τη συμπεριφορά τους λόγω έλλειψης κατανόησης για την πάθηση. Όταν αλληλεπιδρούν με κάποιον με κατάθλιψη, οι άνθρωποι γύρω τους μπορεί να αισθάνονται αβέβαιοι, φοβούμενοι ότι μπορεί να προκαλέσουν ακούσια βλάβη. Είναι σημαντικό να προσφέρουμε κατανόηση, σεβασμό και την αίσθηση ότι ακούγονται καθώς το άτομο με κατάθλιψη προσπαθεί να γίνει κατανοητό. Το να ακούτε προσεκτικά είναι πρωταρχικής σημασίας όταν υποστηρίζετε κάποιον με κατάθλιψη. Μετά την ακρόαση, είναι καλύτερο να μην προσθέτετε κρίση, ανάλυση ή ενοχή. Η φροντίδα είναι ζωτικής σημασίας επειδή τα άτομα με κατάθλιψη είναι συχνά εύθραυστα και χρειάζονται φροντίδα και υποστήριξη. Η κατάθλιψη είναι μια περίπλοκη κατάσταση με διάφορες αιτίες και τα άτομα δεν επιλέγουν να προσβληθούν από αυτήν. Η προσέγγιση της κατάστασης με προσοχή και αγάπη ενώ αναζητάτε επαγγελματική βοήθεια είναι η καλύτερη πορεία δράσης. Είναι σημαντικό να μην επιβαρύνετε τον εαυτό σας με υπερβολικό ψυχολογικό στρες ή να μην κατηγορείτε τον εαυτό σας επειδή δεν είναι σε θέση να παρέχει αρκετή φροντίδα. Η συστηματική θεραπεία απαιτεί διαβούλευση με ειδικευμένους επαγγελματίες. Οι ψυχίατροι μπορούν να αξιολογήσουν την κατάσταση του ασθενούς και να καθορίσουν εάν είναι απαραίτητη η φαρμακευτική παρέμβαση, καθώς και να παρέχουν τα κατάλληλα σχέδια θεραπείας. Για ορισμένες σοβαρές περιπτώσεις κατάθλιψης που δεν ανταποκρίνονται σε συντηρητικές θεραπείες, μπορεί να είναι απαραίτητη η διαβούλευση με έναν λειτουργικό νευροχειρουργό.