Το ταξίδι ενός εφήβου με εγκεφαλική παράλυση για να εκπληρώσει τα όνειρά του έχει συγκινήσει αμέτρητους ανθρώπους σε δάκρυα

Μια μέρα, ένας πατέρας οδήγησε ένα ηλεκτρικό ποδήλατο μεταφέροντας τον γιο του και έφερε πίσω ένα «βαρύ» πακέτο - μια επιστολή εισαγωγής από το Πανεπιστήμιο Xiamen. Και πατέρας και γιος χαμογέλασαν, ο ένας με γέλια, ο άλλος με ηρεμία.

Μια μέρα, ένας πατέρας οδήγησε ένα ηλεκτρικό ποδήλατο μεταφέροντας τον γιο του και έφερε πίσω ένα «βαρύ» πακέτο - μια επιστολή εισαγωγής από το Πανεπιστήμιο Xiamen. Και πατέρας και γιος χαμογέλασαν, ο ένας με γέλια, ο άλλος με ηρεμία.

Τον Νοέμβριο του 2001 γεννήθηκε ο μικρός Yuchen. Λόγω δύσκολου τοκετού, υπέφερε από υποξία στον εγκέφαλο, τοποθετώντας μια ωρολογιακή βόμβα στο μικροσκοπικό σώμα του. Η οικογένειά του τον φρόντιζε σχολαστικά, αλλά δεν μπόρεσαν να αποτρέψουν την επίθεση της κακοτυχίας. Σε ηλικία 7 μηνών, ο Yuchen διαγνώστηκε με «σοβαρή εγκεφαλική παράλυση».

Η οικογένεια έγινε απασχολημένη και ξέφρενη από τότε. Ταξίδεψαν σε όλη τη χώρα με τον Yuchen, ξεκινώντας ένα μακρύ και επίπονο ταξίδι θεραπείας. Ο Yuchen δεν μπορούσε να περπατήσει, οπότε ο πατέρας του τον μετέφερε όπου κι αν πήγαιναν. Χωρίς συμπαίκτες, ο πατέρας του έγινε ο καλύτερος σύντροφός του, διασκεδάζοντάς τον και διδάσκοντάς του πώς να στέκεται και να κάνει βήματα λίγο-λίγο. Για να αποτρέψει περαιτέρω μυϊκή ατροφία και εκφύλιση, ο Yuchen έπρεπε να κάνει εκατοντάδες ασκήσεις αποκατάστασης κάθε μέρα—απλές διατάσεις και κάμψεις που απαιτούσαν τη μέγιστη δυνατή προσπάθεια κάθε φορά.

Ενώ άλλα παιδιά της ηλικίας του έτρεχαν και έπαιζαν με την καρδιά τους, ο Yuchen μπορούσε να κάνει μόνο την καθημερινή του προπόνηση αποκατάστασης. Ο πατέρας του ευχόταν να πηγαίνει στο σχολείο σαν ένα κανονικό παιδί, αλλά πώς θα ήταν εύκολο;

Σε ηλικία 8 ετών, το τοπικό δημοτικό σχολείο δέχτηκε τον Yuchen. Ήταν ο πατέρας του που τον μετέφερε στην τάξη, επιτρέποντάς του να κάθεται όπως τα άλλα παιδιά. Αρχικά, επειδή δεν μπορούσα να περπατήσω ή να χρησιμοποιήσω την τουαλέτα ανεξάρτητα, απαιτώντας συνεχή επίβλεψη, κάθε σχολική μέρα ήταν απίστευτα απαιτητική. Λόγω μυϊκής ατροφίας, το δεξί χέρι του Γιουσέν ήταν ακίνητο, έτσι έσφιξε τα δόντια του και ασκούσε επανειλημμένα το αριστερό του χέρι. Τελικά, όχι μόνο έγινε ικανός στο αριστερό του χέρι, αλλά έμαθε και να γράφει όμορφα με αυτό.

Από την πρώτη τάξη μέχρι την έβδομη τάξη, ήταν ο πατέρας του που μετέφερε τον Yuchen στην τάξη. Ούτε σταμάτησε ποτέ την προπόνηση αποκατάστασης. Μέχρι την όγδοη δημοτικού, με τη βοήθεια δασκάλων και συμμαθητών, μπορούσε να μπει στην τάξη. Μέχρι την ένατη δημοτικού, μπορούσε να μπει στην τάξη μόνος του ενώ κρατιόταν από τον τοίχο. Αργότερα μπορούσε να περπατήσει ακόμα και 100 μέτρα χωρίς να ακουμπάει στον τοίχο!

Προηγουμένως, λόγω της ταλαιπωρίας της χρήσης της τουαλέτας, προσπάθησε να αποφύγει να πίνει νερό και σούπα στο σχολείο. Με τη συγκατάθεση των συμμαθητών και των γονέων του, η ηγεσία του σχολείου μετέφερε συγκεκριμένα την τάξη του από τον τρίτο όροφο στον πρώτο όροφο κοντά στην τουαλέτα. Με αυτόν τον τρόπο, μπορούσε να περπατήσει μόνος του μέχρι την τουαλέτα. Ως παιδί με σοβαρή εγκεφαλική παράλυση, που αντιμετώπιζε έναν τόσο δύσκολο δρόμο εκπαίδευσης, ο Yuchen και οι γονείς του θα μπορούσαν να επιλέξουν να τα παρατήσουν, ειδικά επειδή κάθε βήμα ήταν εκατό ή χίλιες φορές πιο δύσκολο από το συνηθισμένο. Αλλά οι γονείς του δεν σκέφτηκαν ποτέ να τον εγκαταλείψουν, και ποτέ δεν εγκατέλειψε τον εαυτό του.

Η μοίρα με φίλησε με πόνο, αλλά απάντησα με τραγούδι! Στο τέλος, η μοίρα χαμογέλασε σε αυτόν τον νεαρό άνδρα.

Η ιστορία του Yuchen έχει αγγίξει αμέτρητους ανθρώπους μετά τη διάδοση του στο διαδίκτυο. Το αδάμαστο πνεύμα του, το να μην υποκύπτει στη μοίρα, είναι κάτι από το οποίο πρέπει να μάθουμε όλοι. Ωστόσο, πίσω από τον Yuchen, η οικογένειά του, οι δάσκαλοι και οι συμμαθητές του αξίζουν επίσης τον βαθύ σεβασμό μας. Η στήριξη της οικογένειάς του του έδωσε τη μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση.

Κάθε γονιός ξέρει πόσο δύσκολο είναι να μεγαλώσει ένα παιδί, πόσο μάλλον ένα παιδί με σοβαρή εγκεφαλική παράλυση. Μεταξύ των παιδιών με εγκεφαλική παράλυση που έχουν βοηθηθεί, υπάρχουν πολλά όπως ο Yuchen—όπως ο Duo Duo, ο Han Han, ο Meng Meng και ο Hao Hao—και πολλοί γονείς, όπως ο πατέρας του Yuchen, που εμμένουν στην πίστη του να μην εγκαταλείπουν ποτέ ή να τα παρατήσουν . Αυτά τα παιδιά συναντούν διάφορα άτομα και γεγονότα στο δρόμο τους προς την αναζήτηση ιατρικής βοήθειας. Κάποιοι, όπως οι δάσκαλοι του Γιούτσεν, προσφέρουν ζεστασιά, ενώ άλλοι τους κοιτάζουν με ψυχρά μάτια. Τα παιδιά με εγκεφαλική παράλυση είναι ατυχή. χρειάζεται να καταβάλουν μεγαλύτερη προσπάθεια από τους απλούς ανθρώπους για να ζήσουν. Ωστόσο, η εγκεφαλική παράλυση δεν είναι ανίατη. Με την έγκαιρη ανίχνευση, την ενεργό θεραπεία και την επιμονή στην αποκατάσταση, πολλά παιδιά με εγκεφαλική παράλυση μπορούν να βελτιώσουν σημαντικά, ακόμη και να ανακτήσουν την υγεία τους. Επομένως, εάν είστε γονιός παιδιού με εγκεφαλική παράλυση, μην εγκαταλείπετε ποτέ το παιδί σας.