Υπάρχει αγάπη που μας συνοδεύει στο ταξίδι της ανάπτυξης

Το 2009, σε ηλικία 2 ετών, ο Xiao Yu ακόμα δεν μπορούσε να περπατήσει. Αφού διαγνώστηκε με εγκεφαλική παράλυση σε τοπικό νοσοκομείο, οι γονείς του τον μετέφεραν σε διάφορα μεγάλα νοσοκομεία για εξέταση, αλλά τα αποτελέσματα ήταν όλα τα ίδια. Ευτυχώς, η νοημοσύνη του Xiao Yu δεν επηρεάστηκε. Ενώ υποβαλλόταν σε αποκατάσταση, άρχισε να πηγαίνει και στο σχολείο.

Η ατυχία χτυπούσε η μία μετά την άλλη. Λόγω μιας ξαφνικής ασθένειας, η μητέρα δεν μπόρεσε να συνεχίσει να φροντίζει την οικογένεια, αφήνοντας όλα τα βάρη στους ώμους του πατέρα και μόνο. Όχι μόνο έπρεπε να φροντίσει την κατάκοιτη γυναίκα του, αλλά και δύο παιδιά. Ωστόσο, αυτός ο πατέρας δεν ξεστόμισε ποτέ μια λέξη παράπονο.

Λόγω της εγκεφαλικής παράλυσης, ο Xiaoyu παρουσιάζει δυσκαμψία στα άκρα του, αστάθεια στο περπάτημα και περιορισμένη έκταση των άνω άκρων. Η περίεργη στάση του περπατήματος συχνά προκαλεί γελοιοποίηση από τους συμμαθητές του και αντιμετωπίζει ακόμη και εκφοβισμό. Σταδιακά, ο Xiaoyu απομονώνεται στο σχολείο, μη διατεθειμένος πλέον να επικοινωνεί με τους συμμαθητές του. Στα διαλείμματα κάθεται μόνος σιωπηλός. Κάποια στιγμή μάλιστα ανέπτυξε απροθυμία να σπουδάσει. Ωστόσο, ο Xiaoyu δεν σκέφτηκε ποτέ να εγκαταλείψει τον εαυτό του. καθημερινά κάνει επιμελώς απλές ασκήσεις αποκατάστασης στο σπίτι.

Φέτος, ο Xiaoyu συνδέθηκε με τον καθηγητή Tian Zengmin μέσω μιας δωρεάν ιατρικής διαβούλευσης που διοργάνωσε η Ομοσπονδία Ατόμων με Αναπηρία Jining. Με τη βοήθειά τους, χειρουργήθηκε επιτυχώς χωρίς κόστος. Κατά τη διάρκεια της μετεγχειρητικής περιόδου παρατήρησης, υπήρξε αισθητή μείωση της μυϊκής έντασης στα κάτω άκρα του, αυξημένη δύναμη στη μέση του και το βάδισμά του δεν παρουσίαζε πλέον μοτίβο στις μύτες των ποδιών. Ο Xiaoyu εξέφρασε ενθουσιασμό, δηλώνοντας ότι τώρα νιώθει πολύ άνετα στο περπάτημα και ότι ολόκληρο το σώμα του αισθάνεται χαλαρό. Εξέφρασε βαθιά ευγνωμοσύνη για την επέμβαση!

Καθώς ο Xiaoyu έφευγε από τις πύλες του Ιατρικού Κέντρου Noulai, κρατώντας το χέρι ενός μέλους του προσωπικού, εξέφρασε το μεγαλύτερο όνειρό του: να επιστρέψει στο σχολείο μετά την αποκατάσταση, να κάνει φίλους και να σπουδάσει και να παίξει μαζί. Βλέποντας τον Xiaoyu να προχωρά με αποφασιστικότητα, βήμα προς βήμα, ήθελα να του πω ότι παρά τις προκλήσεις, υπάρχει ελπίδα να αντιμετωπίσει τα ρεύματα της ζωής. Αν και ο δρόμος μπορεί να είναι μακρύς και επίπονος, πιστέψτε ότι με αγάπη και ζεστασιά δίπλα σας, δεν θα νιώσετε ποτέ ξανά χαμένοι. Η εγκάρδια ευχή μου είναι ο Xiaoyu να αναρρώσει σύντομα, να επιστρέψει στο σχολείο και να μεγαλώσει υγιείς δίπλα σε καλούς φίλους.