Fagnaðarerindið fyrir heilalömunarsjúklinga: vélfærafræði steríótaktísk taugaskurðaðgerð

Heilalömun hjá börnum

Heilalömun hjá börnum, einnig þekkt sem barnaheilalömun eða einfaldlega CP, vísar til heilkennis sem einkennist fyrst og fremst af hreyfiskerðingu í líkamsstöðu og hreyfingum, sem stafar af ekki versnandi heilaskaða sem á sér stað innan mánaðar eftir fæðingu þegar heilinn er ekki enn að fullu. þróað. Það er algeng miðtaugakerfissjúkdómur í æsku, þar sem sár eru aðallega staðsettar í heilanum og hafa áhrif á útlimi. Henni fylgir oft þroskahömlun, flogaveiki, hegðunarfrávik, geðraskanir, auk einkenna sem tengjast sjón-, heyrnar- og tungumálaskerðingu.

Helstu þættirnir sem leiða til heilalömunar

Sex helstu orsakir heilalömunar: súrefnisskortur og köfnun, heilaskaðar, þroskaraskanir, erfðaþættir, móðurþættir, breytingar á meðgöngu

Íhlutun

Aðaleinkenni flestra heilalömunarsjúklinga er takmörkuð hreyfigeta. Brýnasta áhyggjuefni foreldra barna sem verða fyrir áhrifum er hvernig þeir geti aðstoðað við líkamlega endurhæfingu, sem gerir þeim kleift að snúa aftur í skóla og aðlagast samfélaginu eins fljótt og auðið er. Svo, hvernig getum við aukið hreyfifærni barna með heilalömun?

Endurhæfingarþjálfun

Endurhæfingarmeðferð við heilalömun er langtímaferli. Almennt ættu börn að hefja endurhæfingarmeðferð um það bil 3 mánaða gömul og stöðugt að halda áfram í um það bil eitt ár hefur venjulega áberandi áhrif. Ef barn fer í eins árs endurhæfingarmeðferð og upplifir léttir af vöðvastífleika, með göngustöðu og sjálfstæða hreyfigetu svipaða og jafnaldrar þeirra, bendir það til þess að endurhæfingarmeðferðin hafi verið tiltölulega árangursrík.

Meðhöndlun á heilalömun krefst margvíslegra aðferða. Venjulega fara börn yngri en 2 ára aðeins í endurhæfingarmeðferð. Ef árangurinn er í meðallagi eftir eitt ár eða einkenni versna, svo sem lömun í útlimum, aukinn vöðvaspennu, vöðvakrampa eða hreyfitruflanir, er nauðsynlegt að íhuga skurðaðgerð snemma.

Skurðaðgerð

Stereotaktísk taugaskurðaðgerð getur tekið á lömun vandamálum í útlimum sem ekki er hægt að bæta eingöngu með endurhæfingarþjálfun. Mörg börn með spastíska heilalömun upplifa oft háa vöðvaspennu í langan tíma, sem leiðir til styttingar á sinum og samdráttarskekkju í liðum. Þeir geta oft gengið á tánum og í alvarlegum tilfellum fengið tvíhliða lömun í neðri útlimum eða heilablóðfalli. Í slíkum tilfellum ætti meðferðaráherslan að fela í sér alhliða nálgun sem sameinar steríótaktískar taugaskurðlækningar og endurhæfingu. Skurðaðgerð bætir ekki aðeins einkenni hreyfiskerðingar heldur leggur einnig traustan grunn að endurhæfingarþjálfun. Endurhæfing eftir aðgerð styrkir enn frekar áhrif skurðaðgerða, stuðlar að endurheimt ýmissa hreyfiaðgerða og nær að lokum langtímamarkmiðinu um að bæta lífsgæði.

Mál 1

Fyrir aðgerð

Mikill vöðvaspennur í báðum neðri útlimum, getur ekki staðið sjálfstætt, getur ekki gengið sjálfstætt, veikur styrkur í mjóbaki, óstöðug sitjandi stelling, skæragang með aðstoð, hnébeyging, gang á tá.

Eftir aðgerð

Vöðvaspennur í neðri útlimum minnkaði, styrkur í neðri hluta baksins jókst miðað við áður, aukinn stöðugleiki þegar maður situr sjálfstætt, nokkur framför í göngu á tánum.

Mál 2

Fyrir aðgerð

Barnið er með þroskahömlun, veikt mjóbak, getur ekki staðið eða gengið sjálfstætt, háan vöðvaspennu í neðri útlimum og þétta aðlögunarvöðva, sem veldur skæri þegar það er aðstoðað við að ganga.

Eftir aðgerð

Greind hefur batnað frá því sem áður var, vöðvaspennu hefur minnkað og mjóbaksstyrkur hefur aukist, getur nú staðið sjálfstætt í fimm til sex mínútur.

Mál 3

Fyrir aðgerð

Sjúklingurinn getur ekki gengið sjálfstætt, gengur á tánum með báðum fótum, getur haldið á léttum hlutum með báðum höndum og hefur lítinn vöðvastyrk.

Eftir aðgerð

Gripstyrkur beggja handa er sterkari en áður. Sjúklingurinn getur nú snúið sér sjálfstætt og lagt báða fæturna flata, setið upp sjálfur og staðið upp sjálfstætt.

Mál 4

Fyrir aðgerð

Veikur styrkur í neðri baki, mikill vöðvaspennur í báðum neðri útlimum og þegar aðstoð er við að standa krossast neðri útlimir og fætur skarast.

Eftir aðgerð

Styrkur í neðri baki hefur batnað lítillega, vöðvaspennu í neðri útlimum hefur minnkað nokkuð og bati er í göngugangi á tá.