Er is liefde die ons vergezelt op de reis van groei

In 2009, op 2-jarige leeftijd, kon Xiao Yu nog steeds niet lopen. Nadat in een plaatselijk ziekenhuis de diagnose hersenverlamming was gesteld, brachten zijn ouders hem voor onderzoek naar verschillende grote ziekenhuizen, maar de resultaten waren allemaal hetzelfde. Gelukkig werd de intelligentie van Xiao Yu niet beïnvloed. Tijdens zijn revalidatie ging hij ook naar school.

Het ongeluk sloeg de een na de ander toe. Door een plotselinge ziekte kon de moeder de zorg voor het gezin niet voortzetten, waardoor alle lasten alleen op de schouders van de vader rustten. Hij moest niet alleen voor zijn bedlegerige vrouw zorgen, maar ook voor twee kinderen. Deze vader heeft echter nooit een woord van klacht geuit.

Als gevolg van hersenverlamming ervaart Xiaoyu stijfheid in zijn ledematen, instabiliteit bij het lopen en een beperkte extensie van de bovenste ledematen. Zijn eigenaardige loophouding wordt vaak belachelijk gemaakt door klasgenoten en hij wordt zelfs gepest. Geleidelijk isoleert Xiaoyu zichzelf op school en wil hij niet langer met klasgenoten communiceren. Tijdens pauzes zit hij alleen en in stilte. Op een gegeven moment ontwikkelde hij zelfs een tegenzin om te studeren. Xiaoyu heeft echter nooit overwogen zichzelf op te geven; elke dag voert hij thuis ijverig eenvoudige revalidatieoefeningen uit.

Dit jaar kwam Xiaoyu in contact met professor Tian Zengmin via een gratis medisch consult georganiseerd door de Jining Disabled Persons' Federation. Met hun hulp onderging hij met succes kosteloos een operatie. Tijdens de postoperatieve observatieperiode was er een merkbare afname van de spierspanning in zijn onderste ledematen, een toename van de kracht in zijn middel en zijn gang vertoonde niet langer een patroon van zijn tenen. Xiaoyu uitte zijn opwinding en zei dat hij zich nu heel comfortabel voelt bij het lopen, en dat zijn hele lichaam ontspannen aanvoelt. Hij uitte zijn diepe dankbaarheid voor de operatie!

Toen Xiaoyu de poort van het Noulai Medisch Centrum verliet, terwijl hij de hand van een medewerker vasthield, uitte hij zijn grootste droom: na de revalidatie weer naar school gaan, vrienden maken, samen studeren en spelen. Toen ik Xiaoyu stap voor stap vastberaden naar buiten zag stappen, wilde ik hem vertellen dat er ondanks de uitdagingen hoop is in het onder ogen zien van de stromingen van het leven. Ook al kan de weg lang en zwaar zijn, geloof dat je je met liefde en warmte aan je zijde nooit meer verloren zult voelen. Mijn oprechte wens is dat Xiaoyu snel herstelt, terugkeert naar school en gezond opgroeit samen met goede vrienden.