Kto jest w grupie wysokiego ryzyka krwotoku mózgowego?

Jak sobie z tym poradzić i skutecznie leczyć?

W dzisiejszych czasach, ze względu na szybkie tempo życia, presja związana z pracą, rodziną, obowiązkami społecznymi i innymi aspektami jest znacząca. Często pomija się nasze problemy zdrowotne, a krwotok mózgowy, jako nagła i poważna choroba, po cichu zagraża jakości życia określonych grup społecznych.

Krwotok mózgowy odnosi się do pierwotnego, nieurazowego krwawienia w tkance mózgowej, znanego również jako samoistny krwotok mózgowy, stanowiący 20–30% ostrych chorób naczyń mózgowych. Śmiertelność w ostrej fazie wynosi od 30% do 40%, a wśród osób, które przeżyły, większość doświadcza różnego stopnia następstw, takich jak upośledzenie motoryczne, upośledzenie funkcji poznawczych, trudności z mową, trudności w połykaniu i tak dalej.

Populacja „czerwonego alarmu” z powodu krwotoku mózgowego.

1. Pacjenci z nadciśnieniem tętniczym.

Główną przyczyną krwotoku mózgowego jest długotrwałe nadciśnienie. Podwyższone ciśnienie krwi wywiera ciągły nacisk na delikatne naczynia krwionośne mózgu, czyniąc je podatnymi na pękanie i krwawienie.

2.Osoby w średnim i starszym wieku.

Wraz z wiekiem zwiększa się stopień stwardnienia naczyń, a elastyczność ścian naczyń krwionośnych maleje. W przypadku znacznych wahań ciśnienia krwi niezwykle łatwo jest wywołać krwotok mózgowy.

3.Pacjenci z cukrzycą i wysokim stężeniem lipidów we krwi.

Takie osoby mają wyższą lepkość krwi, co czyni je podatnymi na tworzenie się skrzeplin. Ponadto pacjenci z cukrzycą są narażeni na zwiększone ryzyko chorób mikronaczyniowych, co dodatkowo zwiększa ryzyko krwotoku mózgowego.

4.Osoby z wrodzonymi wadami rozwoju naczyń.

Ze względu na cieńsze ścianki nowo powstałych naczyń krwionośnych w obrębie malformacji naczyniowych, są one podatne na pękanie i powodują krwotoki śródczaszkowe, szczególnie w okresach podwyższonego ciśnienia krwi lub podniecenia emocjonalnego.

5.Osoby prowadzące niezdrowy tryb życia.

Czynniki takie jak palenie tytoniu, nadmierne spożycie alkoholu, przepracowanie, nieregularne nawyki żywieniowe, długotrwały siedzący tryb życia itp. mogą pośrednio wywoływać choroby naczyń mózgowych, zwiększając częstość występowania krwotoków mózgowych.

Metody leczenia krwotoku mózgowego

● Tradycyjne leczenie

Optymalne leczenie pacjentów z krwotokiem mózgowym należy wybrać w oparciu o indywidualną sytuację. Pacjenci z niewielkimi krwawieniami zazwyczaj otrzymują kompleksowe leczenie. Jednakże u pacjentów z umiarkowanym lub ciężkim krwawieniem lub krwawieniem w określonych lokalizacjach leczenie może być bardziej złożone i wymagać leczenia zachowawczego lub chirurgicznego. Tradycyjna operacja kraniotomii wiąże się ze znacznym urazem, powolną rekonwalescencją pooperacyjną i ryzykiem trwałego uszkodzenia dróg nerwowych podczas operacji, co potencjalnie zmniejsza prawdopodobieństwo odzyskania funkcjonalności kończyny po operacji.

●Nakłucie i drenaż sterowane stereotaktycznie

W porównaniu z tradycyjną chirurgią kraniotomii, chirurgia stereotaktyczna wspomagana robotem oferuje następujące zalety:

1. Minimalnie inwazyjne

Połączenie ramion robotycznych z nawigacją sondy zapewnia zarówno stabilność, jak i elastyczność, przy minimalnie inwazyjnych nacięciach o wielkości zaledwie 2 milimetrów.

2.Precyzja

Dokładność pozycjonowania sięga 0,5 milimetra, a integracja trójwymiarowej wizualizacji i technologii fuzji obrazowania multimodalnego znacznie zmniejsza liczbę błędów chirurgicznych.

3.Bezpieczeństwo

Stereotaktyczny robot chirurgiczny mózgu może dokładnie rekonstruować struktury mózgu i naczynia krwionośne, zapewniając bezpieczeństwo, ułatwiając racjonalne planowanie ścieżek nakłuć chirurgicznych i unikając krytycznych naczyń mózgowych i obszarów funkcjonalnych.

4.Krótszy czas trwania zabiegu

Zrobotyzowana technologia stereotaktyczna mózgu upraszcza złożoność, znacznie skracając czas operacji do około 30 minut.

5.Szerszy zakres zastosowań

Ze względu na prostotę operacji, szybką aplikację i minimalny uraz chirurgiczny jest wysoce odpowiedni dla pacjentów w podeszłym wieku, pacjentów wysokiego ryzyka i ogólnie osłabionych.