Ty, który kochasz mnie najbardziej

Witam wszystkich, nazywam się Xinxin. Pochodzę z Heze i mam 11 lat. Te dwie starsze osoby to moi dziadkowie. Dziś chcę podzielić się z Wami naszą historią.

Urodziłem się w 2012 roku. Z powodu wcześniactwa po porodzie nie mogłam samodzielnie oddychać i zostałam wysłana na oddział intensywnej terapii noworodków. Wszyscy moi rodzice i dziadkowie mieli wtedy nadzieję, że będę cała i zdrowa i jak najszybciej wrócę do nich z inkubatora. W końcu ich nie zawiodłem i dałem radę.

Z dnia na dzień dorastałem pod troskliwą opieką rodziny. Kiedy miałem dziewięć miesięcy, moja rodzina zauważyła, że ​​moje oczy różnią się od oczu innych dzieci, więc zabrali mnie do szpitala na dokładne badanie. Ten dzień był dla mnie wyjątkowy, ponieważ w tym dniu zdiagnozowano u mnie niedotlenieniowe porażenie mózgowe. To był także dzień, w którym straciłam miłość mojej matki.

Ale jest dobrze; moi dziadkowie dali mi więcej miłości niż ktokolwiek inny. Choć życie było trochę napięte, jestem bardzo szczęśliwy.

Z powodu choroby brakuje mi sił w nogach i nie mogę samodzielnie chodzić. Dziadkowie nosili mnie wszędzie, aby uzyskać pomoc lekarską. Ilekroć pojawiała się choćby iskierka nadziei, zabierali mnie na próbę, spędzając codziennie podróżując między szpitalami i szkołami rehabilitacyjnymi. Poszukiwania leku przez lata wyczerpały skromne oszczędności rodziny, ale rezultaty były minimalne. Niezliczoną ilość razy wyobrażałem sobie, że mogę chodzić, bawić się w gry takie jak rzucanie workami z piaskiem i zabawa w chowanego z przyjaciółmi, a nawet po prostu samodzielnie wstawać.

Na szczęście moi dziadkowie nigdy się ze mnie nie poddali. Usłyszeli o projekcie opieki społecznej, który zapewnia bezpłatne operacje dzieciom z porażeniem mózgowym, i postanowili zabrać mnie ze sobą, aby dowiedzieć się więcej na ten temat. Po szczegółowym wprowadzeniu ze strony personelu nasza nadzieja ponownie się rozpaliła. Moja babcia często mówi, że nie ma wobec mnie wysokich oczekiwań; ma tylko nadzieję, że w przyszłości będę w stanie o siebie zadbać. Dlatego w tym celu wypróbujemy każdą możliwość, niezależnie od tego, jak mała jest szansa.

W dniu operacji byłam bardzo zdenerwowana, ale babcia trzymała mnie za rękę i pocieszała. Jestem wszystkim dla moich dziadków; musieli być jeszcze bardziej przestraszeni niż ja. Myśląc o tym, poczułam, że już niczego się nie boję. Chciałem dobrze współpracować i dążyć do szybkiego powrotu do zdrowia, abym mógł opuścić szpital i wrócić do szkoły. Chcę się pilnie uczyć, dorosnąć i zarabiać pieniądze, żeby opiekować się dziadkami.

Trzeciego dnia po operacji babcia pomogła mi wstać z łóżka i ku mojemu zdziwieniu stwierdziłam, że moje nogi i talia odzyskały siły. Moja babcia też czuła, że ​​wspieranie mnie stało się łatwiejsze. Lekarze i pielęgniarki byli bardzo zadowoleni z mojej poprawy i doradzili mi współpracę z treningami rehabilitacyjnymi w domu, co na pewno zrobię. Dziękuję dziadkowi Tianowi oraz wujkom i ciociom w szpitalu. Oświetliliście ścieżkę mojego wzrostu i z determinacją spojrzę w przyszłość.

Na tym kończy się historia Xin Xin, ale życie Xin Xin i jej dziadków toczy się dalej. Będziemy w dalszym ciągu monitorować postępy Xin Xin.

Grupa Shandong Caijin Health Group wraz z Chińską Fundacją Promocji Zdrowia i Federacją Osób Niepełnosprawnych w Shandong sukcesywnie uruchomiła projekt pomocy „Dzielić się słońcem – opieka nad dziećmi niepełnosprawnymi” oraz ogólnokrajowy projekt pomocy publicznej „Nowa nadzieja” na rzecz dzieci z porażeniem mózgowym . Z powodzeniem pomogli ponad 1000 dzieciom z chorobami mózgu, osiągając różny stopień poprawy w zakresie objawów pooperacyjnych. Te dzieci mogą mieć niepełnosprawność intelektualną, zaburzenia widzenia, epilepsję, a także mogą mieć zaburzenia słuchu i mowy, zaburzenia poznawcze i behawioralne i inne. Nigdy jednak nie rezygnuj z nich. Dzięki terminowemu wykryciu, konsekwentnemu leczeniu i rehabilitacji wiele dzieci z porażeniem mózgowym może doświadczyć znacznej poprawy, a nawet odzyskać zdrowie.